Niet geschoten altijd mis deel 1!

Mijn vader van 91 jaar is een maand geleden naar een verzorgingstehuis verhuisd. Zijn directe, inmiddels verkleinde, leefomgeving inclusief Wietske de poes zijn 1 op 1 verhuisd waardoor hij zich snel weer ‘thuis’ kon gaan voelen. Familieportretten van kinderen en kleinkinderen als laatsten mee, waarna het ouderlijk huis klaar is om te worden ontmanteld.

Op een centrale plek in de kamer staat een grote openstaande koffer, waarin waardevolle spulletjes verzameld worden om met meer aandacht een goede bestemming voor te vinden binnen de directe familie. Waaronder een blik met oude foto’s.

Hierin vind ik een stapeltje foto’s van mijn vader als jonge twintiger.

Kiekjes uit een fotobox, bijna 1 op 1 afgedrukt van 6x6 negatieven en sommige voorzien van een gekarteld ecru randje. Geweldig! Er zijn veel foto’s van mijn vader, want mijn moeder hield erg van fotograferen. Maar ze zijn erg klein. Ik kan zijn gezicht niet goed zien. De sfeer van vroeger daarentegen is fraai in zwartwit. Op veel kiekjes zie ik een lachende Jacob.

En dan vind ik dit vergeelde 10x15 cm portret van mijn vader. Wauw wat mooi, nog nooit eerder gezien! Die heeft hij speciaal laten maken bij een portretfotograaf in Utrecht lees ik. Uit dit mooi belichte en zorgvuldig geënsceneerde ‘serieuze’ studioportret bestudeer ik mijn vaders jonge gezicht.

Licht verlegen, in zichzelf gekeerd, serieus, onschuldig, keurig in het pak. Wat een prachtportret. Zo'n studioportret daar blijf je naar kijken, met aandacht gemaakt. Een portret om in te lijsten. Wat ben ik daar blij mee.

En ik realiseer me weer wat een dankbaar en betekenis-vol beroep ik heb, omdat ik ook zulke mooie portretten mag maken waar niet alleen de geportretteerde maar ook dierbaren heel blij mee zijn.

Portretten die steeds waardevoller worden naarmate de tijd verstrijkt.

Nu zijn er vele manieren om portretten te maken. Maar daarover schrijf ik later graag meer, in deel 2 of 6. Ik hoop dat ook jij daar nieuwsgierig naar bent.

Voor nu heb ik een vraag aan jou: heb jij al eens een mooi karakterportret laten maken? En bedenk eens: hoe wil jij herinnerd worden door je dierbaren?

Ik denk graag met je mee en ben heel benieuwd naar je reactie, die kan je hieronder kwijt.

Tot de volgende keer!